Ağlarını sadece böcekleri yakalamak için değil, aynı zamanda uzak mesafelerden gelen sesleri almak için de kullandıkları ortaya çıktı.
Bu böceklerin ağı esasen dev “kulaklar” gibi davranır ve muhtemelen örümceklerin avcılardan kaçınmasına ve avın izini sürmesine olanak sağlar.
Binghamton Üniversitesi’nden bilim insanları, diğer ABD araştırma merkezlerinden meslektaşları ile birlikte, Larinioides slopetarius türünün örümceğinde, örümcek ağının yalnızca yiyecek bulma aracı olarak değil, aynı zamanda insan radarına ve akustik dizilere benzer mühendislik yapısında ustaca bir araç olduğunu gösteren bir çalışma yürüttüler. Bununla ilgili bir makale bioRxiv.org sitesinde yayınlandı, araştırma sonuçları henüz bağımsız uzmanlar tarafından değerlendirilmedi.
Larinioides slopetarius örümcekleri Kuzey Amerika’da ve hemen hemen tüm Avrupa’da yaşarlar, hem Akdeniz’in güneyinde hem de Finlandiya’nın kuzeyinde gözlenmiştir. Ağlarının çapı, vücudun boyutunun 10 bin katı olabilir. Yeni keşif, örümceklerin ve muhtemelen diğer eklembacaklıların etraflarındaki dünyayla bilim insanlarının henüz tahmin etmediği şekillerde etkileşime girebileceğini gösteriyor.
Normal koşullar altında, örümcekler sesleri yalnızca birkaç metre içindeki yakın mesafelerde duyabilirler. Bunda onlara, havadan ses titreşimlerini alan uzuvlardaki özel minik tüyler yardım eder.
Bilim insanları, ses titreşimlerinin bir ortamdan diğerine, örümcek ağlarından örümceklere, aktarılıp aktarılamayacağını bulmaya karar verdiler. Bunu yapmak için, örümceklerin duyusal kıllarla değil, ağları aracılığıyla işitebildiklerinden emin olmaları gerekiyordu.
Bilim insanları çok yönlü bir ses kullandılar, onunla ağı aktive ettiler, ancak ağın ortasında oturan örümceği önlediler. Örümcekler bu uyarana tepki gösterdiler (eğilme, doğrulma veya korkma), bu eklembacaklıların bu nedenle 10 m’den fazla mesafelerden kuşlardan veya cırcır böceklerinden yayılan sesleri toplayabildiğini gösterir.
Derleyen: Feyza ÇETİNKOL
-bizsiziz
İhbar Hattı
