BEN GİDERİM ADIM KALIR

Onunla yüz yüze tanışmadan önce Fethiye’de yaşadığını öğrenmiştim. O kadar çok şey anlatmışlardı ki, bu kadar da olamaz herhalde diye düşünmüştüm. Tay Yayınlarının sahibi, tango yapan, sporcu, entelektüel, tanıyan herkesin saygı duyduğu ve sevdiği biri, vs vs.

Sonra bir gün tanıştık. Tertemiz ve şık giyimli, kadınlara karşı son derece zarif davranan bir beyefendi. İçtenlikle gülümseyen gözleri, hafif öne eğilmiş omuzları, uzun saçları bir ara o saçlar kazındı), çay bardağını incitmemek için narince tutan elleri, sol gözünün hemen altındaki iri siyah beni.

Sezen Yalçıner, konuştukça sizi kendine bağlayan özel insanlardan biriydi. Hayata, kelimenin tam anlamıyla sıfırdan başlamış, azim ve aklını kullanarak, dürüst (bu sözcük günümüzde çok anlam ifade etmese de), büyük bir yayınevinin sahibi olmuş, bir İstanbul beyefendisi. Türkiye’yi Kaptan Swing, Zagor,Tommiks, Teksas ve diğerleriyle tanıştırıp, çocukluk ve gençlik anılarımızda önemli bir yer tutan, efsane yayınevinin sahibi Sezen Yalçıner.

Bugün keşke onunla daha fazla zaman geçirseymiş, keşke onun sözcüklerini kullanarak hayatından kesitler yazabilseymişim diyorum. Ancak çok geç tabi.

Sezen ağabeyin sporla uğraştığını, kayak sporunda ödüllerinin olduğunu, stand up paddle board SUP)yaptığını biliyordum. Ölümünden sonra halter yaptığını da öğrenmek şaşırttı açıkçası.

Öyle bir yaşam düşünün ki, İsviçre Alplerinin her noktasını bilen, bir Arap Emirine içki ısmarlayan, kocaman bir çiftlikte tüm ailesini bir araya toplayan, hafta sonları dostları ile ava giden biri. Bütün bunlara rağmen mütevazı, alçak gönüllü, bizden biri. Ruhu hep genç, yaşama sıkıca bağlı, espri yapmaktan hoşlanan, resim yapan, hayvan sever, çiçeksever biri. Oturduğu evin bahçesi adeta botanik bahçesi gibiydi. Her baharda bahçedeki çiçekleriyle tek tek ilgilenir, onlara ihtiyacı olan sevgiyi ve besini kendi verirdi. Konuşurken “ondan sonra” sözcüğünü çok kullanırdı. Bu sözcüğü duyduğunuzda, uzun ve değerli bir şeyler anlatacağını anlardınız.

Kardelen Sanat Derneği Türk Müziği Korosunun bir konserinde solo şarkısını da söyledikten sonra, “aslında benim söylemem anlamsız ama iyi oldu” demişti.

Tazelenme Üniversite Fethiye Kampüsü’nün ilk sıralarda kayıt olan öğrencilerinden biriydi. Sağlıklı olduğu süreçte derslere aksatmadan devam etti. Elinde örgü şişleriyle sıralar arasında dolaştı. 

Sonra bir gün hastayım dedi, bir daha iyileşemedi. Hayata o kadar bağlıydı ki, yoğun bakımda 2/8 tansiyonla 2 gün yaşadı. Onu son yolculuğuna kalabalık bir grup uğurladı. Bugün arkasından konuşurken tek bir olumsuz söz söyleyen kimse yok. Hepimiz onu gülümseyerek ve sevgiyle anıyoruz.

Hintlilerin kutsal kitabı Bhagavat Gita’da Tanrı Krişna Arjuna’ya, “her canlı ne zaman olacağını bilmediği ölüm için doğar” diyor. Ölüm doğan her canlı için kaçınılmaz son. Önemli olan aradaki süreyi nasıl geçirdiğiniz ve geriye ne bıraktığınız. Sezen Yalçıner’i isim olarak çok kişi bilmese de, yayınlarını bizim kuşak çok iyi biliyor. Genç kuşakta da çizgi roman severler karakterlerini ve kurduğu efsane yayınevini iyi biliyorlar.

Işığın eksik olmasın Sezen Yalçıner. Yaşadığımız sürece seni anacağız. Bizde bıraktığın izler sevgi ve yaşama bağlılık üstüne.