B?R KOLUMUN YARISI

Seninle ne zaman tan??t?k an?msam?yorum. An?msad???m, s?cac?k gülümseyerek bakan gözbebeklerin. Asl?nda payla?t???m?z zaman süresi bir insan ömrü için, neredeyse “an” denecek kadar. Ancak seninle o “an”a o kadar çok ?ey s??d?rd?k ki.

A?z?ndan dü?meyen isimler e?in ve k?zlar?n?n isimleriydi.

     -Aksu’yu piyano dersine götürece?im.

     -Aksu s?nav? ba?ar?yla tamamlad?.

     -Akdeniz projesiyle birincilik ald?.

     -Cengiz gelecek.

     -…………….

     -…………….

Hele Cengiz beyin Ankara’dan geli? zamanlar?nda nas?l bir heyecan, nas?l bir tela? al?rd? seni. Onu bütün sevgin ve s?cakl???nla kar??lad???ndan hiç ku?kum yok.

Cuma ak?amlar?n FETAV çocuk korosuna ayr?lm??t?. Herkesin evine gidip, ayaklar?n? uzatarak oturdu?u saatlerde, sen bir çocuk daha mutlu olsun diye, o çok sevdi?in ailenin zaman?ndan al?rd?.  Çocuk koromuzun ?efini 3. evlad?n gibi benimsemi?tin. Zaten senin o kocaman yüre?inde kimler yoktu ki.

Bir sohbet s?ras?nda koromuzdaki çocuklar?m?za drama e?itimi de verelim ve sahneye bir ?ey koyal?m diye konu?tuk. Yerinde duramayan sen, hemen çal??malara ba?lad?n. Tahminimiz 20 çocukla s?n?rl?yd?. Ancak senin cansiperane gayretini atlam???m. Tahmin etmedi?imiz say?da çocu?a ula?t?n. 2019 yaz?nda, herkes tatil yaparken haftan?n 2 gününü o güzelim çocuklara ay?rd?n. Üstelik k?zlar?n? da yan?na alarak, onlar? da çal??t?rd?n. Bir çocu?umuz di?erlerinden farkl?yd?, özel bir çocuktu. A?ustos sonunda Güney Do?u’ya ö?retmen e?itimine gitti?imde, özel çocu?umuzun doktor kontrolü vard?. Bir ak?am arad?n, sesinde kelebekler uçuyordu. Özel çocu?umuzun art?k ilaç almak zorunda olmad???n?, doktorunun gerek kalmad???n? öyle bir sevinç ve sevgiyle söyledik ki, a?latt?n beni.

Sonra giri?imci ruhun, verilen e?itimleri tek çat? alt?nda toplamaya itti bizi. Öyle büyük bir inançla bizi ikna ettin ki, çekinceleri olanlar bile takdir etmek zorunda kald?lar. FETAV’?n ?u an hizmet verdi?i binan?n her yerinde izin var. Her bir noktas?na elin de?di. Gelen herkes, ruhlar?n?n dinlendi?ini söylüyordu. Koro ve drama grubu olarak 60 çocukla ba?lad???m?z e?itimler, k?sa süre içinde 200’ün üstünde çocuk ve yeti?kinin e?itim ald??? bir okula dönü?tü.

FETAV’?n 25. Y?l kutlamas? için düzenleyece?imiz gece için ne kadar çok u?ra?t?n. Gecenin kuruma yak???r ?ekilde, mükemmel olmas? için her bir ayr?nt?yla tek tek u?ra?t?n. Müzikten, masalardaki çiçeklere kadar… O gece sayende en güzel ?ekilde tamamland?.

Kimi zaman baz? ?eylere sinirlendi?im zaman, gelir sar?l?r, “dur sana bir kahve yapay?m sonra da fal bakay?m” derdin. Bazen de d??sal nedenlerle sen üzülürdün. O zaman arard?n, sesinin t?n?s?ndan üzgün oldu?unu anlar, yan?na gelir, sana sar?l?r, bu kez kahveyi ben yapard?m. Anlat?r, rahatlar, k?zlar?n?n ve e?inin yan?na sakinle?mi? olarak giderdin.

Ailen senin için her ?eyin ötesindeydi. E?in, çocuklar?n, a?bilerin, yengelerin, kay?nvaliden… Onlar d???nda yüre?inde hepimize yetecek kadar, her birimizi sar?p sarmalayacak kadar sevgi vard?.

Sonra gözlerindeki ???lt? ya?amaya ba?lad???n s?k?nt? nedeniyle biraz solukla?maya ba?lad?. S?k?nt?n çokmu? ama bize olabildi?ince az yans?tmaya çal???yordun. Harekete etmeye, düzenli yemek yemeye, bol s?v? içmeye çal???yordun. Ard?ndan pandemi süreci ba?lad?. Uzaktan bile olsa çocuklar?m?za dokunabilmek için fikir üretiyordun. Onlarla ba?lar?m?z? kopartmamak için farkl? yollar buluyordun. 2020 y?l? 23 Nisan Çocuk bayram? için haz?rlad???m?z film için evinden ve s?k?nt?lar?na ra?men, y?lmadan u?ra?t?n.

Sa?l???nla ilgili geli?meleri duyunca yüre?ime ate? dü?tü. Konu?tuk, anlatt?n. E?in ve k?zlar?n yan?ndayd?. Güvenilir ellerdeydin.

Sana zarar verme korkusuyla olabildi?ince uzaktan, farkl? kanallardan bilgi al?yordum. Ta ki 16 Mart 2022 tarihine kadar. Gelen mesaja inanmak zordu. Çünkü en son konu?tu?umuzda çok iyi oldu?unu, her ?eyin yolunda gitti?ini söylemi?tin. Art?k bizimle olmad???n? dü?ünmek… Kabul etmesi çok zor bir ?eydi. Ben gidebilirdim ama sen gitmemeliydin.

Son evine gelemedim. 2 hafta sonra bir arkada??m?n babas?n? son yata??na yat?rmak için gitti?imde, as?l arad???m senin yatt???n yerdi. Seni ararken oradaki görevli gösterdi. Ve….. akmaya ba?layan sular dinmek bilmedi. Ye?enimle olan resim çerçevesinin sol taraf?nda, senin resmin duruyor. Her sabah seni görüyorum. Ak?am seni görüyorum. Her bakt???mda bir kolumun yar?s?n?n eksikli?ini benli?imde hissediyorum. Eksik olan bazen sol kolum oluyor, bazen sa? kolum.

Ya?ama devam edebilmen için bir ?eyler yapma ?ans?m?z yoktu, olsayd? gözünün bebe?i, can?n?n içi e?in bunu zaten yapard?. Bir annem için bir de senin için bir ?eyler yazamad?m. Art?k senin için yazma zaman? geldi. Çünkü yazd???m zaman sonsuza kadar kalman? sa?layaca??m. Tu?lara basarken gözlerimden yine sular ak?yor, zaten onlar sen her akl?ma geldi?inde yerlerinde durmuyor, ak?p duruyorlar. Ancak yazmam gerekli. ARZU NARTUR ad? tarihe somut olarak kaydedilmeli.

Bir insan, onu en son hat?rlayan ölünceye kadar ya?arm??. Seni çok ki?i hat?rl?yor Arzu’m. Emek verdi?in, ya?am?na dokundu?un o kadar çok ki?i var ki. Ne zaman bilmiyorum ama bizler de ard?ndan gelece?iz. Ne güzel ki ya?am?nda dokundu?un çok genç var ve sen bizler gitsek bile an?msanmaya, yani ya?amaya devam edeceksin….

Huzur içinde uyu kolumun yar?s?. Bir gün ruhlar?m?z bulu?acak…