ÖLÜM SİZE DE GÜLECEK

Dünya'da ölüm yokmuş gibi, hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayanlara bir kaç çift lafım var.

Bizlerin ölümle anlaşmalı doğduğumuz bu Dünya'da sizlerin yaptıklarına baktıkça, iyi ki ölüm var diyorum. İyi ki varsın Azrail, seviyoruz seni. Bizlere eziyet çektirerek yok etmek için çabaladıkça sizler, korkunç olacak ölümlerinize biraz daha yaklaştığınızı gördükçe içimde serin nehirler akıyor.

Kurduğunuz sistemler, diktatoryalar sizleri kurtaramayacak Azrail'in tırpanından. Acı içinde terk edeceğiniz bu dünyadan onursuz, şerefsiz, haysiyetsiz olarak ayrılıp, son nefesinizde bile hiç bir şey anlamadan terki diyar edeceksiniz. Ölüm size de gülecek, bize ballı karamel tadında gelirken size zehir zemberek gelecek; bir mengenede sıkışıp "Of ben ne yaptım" bile diyemeden, insan olmanın erdemlerinden bir haber gideceksiniz.

Ruhunuzun o kapanmaz yaraları ile, kötülük yaptıkça kararan kalpleriniz ile diğer tarafa geçtiğinde hiç de hoş karşılanmayacaksınız? Bize verilen akıl size de verilmiş iken, bize verilen ruh sizde de var iken bu Dünya'da yaptığınız her bir eziyetin, her bir kötülüğün hesabını tek tek vereceksiniz. Kaldı ki cezanızı aynı anda soluduğumuz yerkürede çekmeye çoktan başladınız bile.

Mutsuzlukla cezalandırıldınız önce. Nursuz yüzleriniz ve kalpleriniz, o iyilikten bir haber kalmış ruhlarınızın sizlere nasıl bir ceza olduğunu anladınız anlamasına ama, onursuzluk, şerefsizlik haysiyetsizlik alışkanlık olmuş ya bir kere.

Sevgisizlikle cezalandırıldınız sonra. Sevgi saydığınız şeylerin nefretin acı çemberi içinde nasılda huzursuz uykularınız. paracıklarınıza bir şey olur, gücü elinizden kaçırırsanız suç ortaklarınız dahi kalmayacak çevrenizde, çok farkındasınız.

Güvensizlik de en büyük cezalarınızın biri olmadı mı? Yatağınızı paylaştığınız, kendi canınızdan peydah ettiğiniz yaşam formlarına bile güvenemeden, hep arkanızı önünüzü kollayarak korku içinde yaşamaya mahkum edildiniz.

Kıskançlıktı cezalarınızdan biride. Kendinize bile itiraf edemediğiniz iç acılarınızı bastırmak için daha da kötü oldunuz. Bizlerin özgür yaşadığı hayatları kıskanırken saldırmadan da durmadınız. Kıskançlık içinize oluk oluk zehir akıtırken daha bir mutsuz oldunuz. Ne yazık ki bu durumada sorgulamadan alıştınız.

En en ama en büyük cezanız ise sizlere verilen dünyasal güçler oldu, hiç fark etmediniz. Bu güçleri ne için kullandınız da, neler için kullanmadınız? Elinizde tuttuğunuz dünyasal güçleri her şey sanıp çok yanıldınız. Fırsatınız var iken güzel ve huzurlu bir dünya yaratmak ve yaşatmak için kılınızı kıpırdatmadınız?

İyilik için bir adım atıp "tövbe" etmek imkanlarınız dahilinde iken, seçimleriniz hep şeytani oldu. Merak etmeyin bugün, yarın, olmadı ertesi gün ölüm size de gülecek, ama nasıl gülecek?.

Tüm bu sözlerimi iktidar ve güç sahiplerine sarf ettiğimi sanıp da üzerlerine alınmayalar, sizler çok daha kötüsünüz. Komşusunu aç yatıran sizler, yardım diye bakan gözlere arkasını dönüp, "Ne halin varsa gör" diyen sizler. O anlamsız 5 para etmez egolarınız ile kendini geliştirmek yerine anlamsızca oyunlar içine girip çevresindeki ruhları hiçe sayanlara sözlerim. En büyük ve en kötü sizlersiniz? Her şeyin farkında olup hiç bir şey yapmayanlar, ölüm size de hak ettiğiniz gibi gülecek, hiç merak etmeyiniz.