TURUNCUYA ÇALIYORDU BO?AZ

Her zaman ki günü sabah?n ilk ???klar? ile birlikte yataktan zor bela kalmaya çal??t?. Oda o kadar so?uktu ki battaniyesine daha s?k? s?k?ya sar?l?yordu. Annesi ve ablas? yatak odas?nda yat?yor kendisi ise salonda. Her ak?am uyumadan önce ablas?na ve annesine  “sabah beni kald?rmay? unutmay?n ha lütfen! Allah rahatl?k versin, tatl? rüyalar” diye seslendi. Kocaman bir oda olan salonu ?s?tmas? oldukça zordu. Ancak evin etraf?nda bulunan 30 y?ll?k ç?nar a?açlar?n?n içinde gökyüzüne bakarak, uyumak kendisine büyük bir haz veriyordu. Böylece i? ve yol yorgunlu?unu üzerinden at?yordu. Güzel hayaller ve umutlar içinde göz kapaklar? a??rla??yor ve sonras?nda ise kedileri Ponyo ve Nino’nun m?r?lt?lar? e?li?inde uyuya kal?yordu. Hayalleri ise daha iyi bir dünya daha iyi bir gelecek, kitaplar, yazarlar ve müzikler ve besteler içinde s?cac?k iyi insanlar?n ço?ald??? çocuklar?n c?v?lt?lar? ve güzellikleri ile do?ada var olan bütün canlar?n evreni sard??? ve kötülerin ise yok olup gitti?i e?it bir dünyayd?…

Her gece kurdu?u bu hayaller e?li?inde göz kapaklar? daha fazla dayanamam?? ve rüyas?nda çocuklu?unda oldu?u gibi pamuk gibi bulutlar?n üzerinde uzanm?? oras? senin buras? benim geziyor, elinde ise en sevdi?i elma ?ekeri ile yan?nda en sevdi?i kitaplar?, “?eker Portakal? ve Küçük Prens” ile birlikte adeta uçuyordu. Tam hikayenin can al?c? yerinde ise telefonu çald? ve o anda uyand?. Yatak odas?ndan ablas? ar?yordu.

• Hadi güzelim kalk art?k i?e geç kalacaks?n.
• Tamam abla lütfen bir be? dakika daha.  

O be? dakika oluyor sana yirmi dakika sonras?nda ise o can?m koca yürekli annesi a??r a??r ad?mlarla kap?y? aç?yor. “Güzelim k?z?m yolun çok uzun biliyorum o nedenle kalkmal?s?n art?k. Hadi can?m benim.”  Annesinin o yumu?ak ses tonu e?li?inde zor belada olsa kalk?yordu.

H?zl? ad?mlarla banyoya, kedilerinin kumu, mamas? ve suyu ard?ndan ise d??arda bulunan di?er canlar için plastik su ?i?elerine doldurulan sular?, mamalar?n? haz?rl?yordu. Sonras?nda ise üstünü giyiniyordu. Ko?arak ad?mlarla kap?ya ko?arken annesi “maskeni unuttun, bak demirli k?sm? burada oras? yukar? gelecek.” Malum corona covid 19 henüz bitmemi?ti. ?ki  M ve bir T yi unutmamak gerekiyordu. Maske Mesafe ve Temizlik… Uzaktan annesine öpücükler gönderirken, annesi de k?z?na “Hadi yolun aç?k olsun, dikkatli ol seni öpüyorum yavrum. Seni çok seviyorum annem “  cümleleri e?li?inde h?zl?ca merdivenlerden iniyordu.

Alt kom?usu her zaman oldu?u gibi kibar ve bir o kadar dikkatle kap?y? aç?yor ve kar??l?kl? günayd?n ve te?ekkürler e?li?inde birimiz sa? tarafa, di?eri ise sol tarafa yollar? ay?rarak, hayatla mücadeleye ba?l?yorlard?.

D??ardaki canlar? da besledikten sonra, en sevdi?i pastanesine u?ruyor. Ayhan a?abeyin gülen yüzü ve sesi e?li?inde sokak simidini ve en sevdi?i kurabiyelerden al?yor ard?ndan otobüse sonras?nda da metrobüse binerek, bir saatlik sürecek yolculu?a ba?l?yordu. Metrobüsün bo? gelmesi için ise yakla??k bir on dakika  bekliyordu. Kendini arka tarafta bulunan koltu?a ?öyle rahatça b?rak?yor iki k?tay? birbirine ba?layan köprüden o güzelim bo?az?n, güne?in ilk ???klar? ile turuncuya çalan renk cümbü?ü ile denizin üzerinde s?ra s?ra giden takalar ve gökyüzünde alabildi?inde mavi ve mart? sesleri ile çantas?ndan dergisini ç?kar?yordu.

Sabahattin Ali’nin dizeleri e?li?inde yolculuk daha keyifli bir o kadar da ac? hale bürünüyordu. Çünkü ya?am? boyunca, dürüst, çal??kan, üretken öykücü, yazar, ?air, ö?retmen ve gazeteci olan dönemin  en büyük edebiyatç?s?yd?. Ülkede ya?anan yolsuzluklar?, eksiklikleri gündeme getiren, susmayan, anlatan hatta bu yüzden hapislere at?lan, yarg?lanan, ya?ad??? topraklar üzerinde i? bulamayan, sonunda ise çocuklar?na ve e?ine bakabilmek için yurtd???na ç?kmaya çal??an yazar?m?z, “Gidersem istikbalimi kaybedecektim fakat kal?rsam akl?m?” diyerek yola ç?kt?.

Ancak ne kötüsü s?n?r? geçmeye çal???rken öldürüldü. Tarihe kara bir leke olarak yaz?lan ilk gözalt?nda kay?p olan Sabahattin Ali’yi öldürenler hala bulunamad? ve faili meçhul olarak kald?.

Ya?ad??? memleketin, insanlar?n?, sistemini anlatan dizelerini yok edemediler. Ç?? gibi büyüyen okurlar? o tarihten bu zamana kadar kitaplar?n? okumaya devam etmektedirler…

Dü?üncelerin ve yaz?lar?n özgür oldu?u bir dünyaya kavu?mak ümidi ile…

Sevgi ve Sayg?lar?mla,